รังนกอีแอ่นอีแอ่นรับประทานรังและอีแอ่นบั้นท้ายขาวสร้างรังด้วยน้ำลายเป็นรูปถ้วยครึ่งซีก ขนาดยาวตามขอบบนเฉลี่ย ๑๓.๓ เซนติเมตร ลึก ๕.๑ เซนติเมตร มีน้ำหนัก ๗-๑0 กรัม โดยนก ๒ เพศช่วยกันทำรังเฉพาะกลางคืน ใช้เวลาสำหรับการทำรัง ๓0-๓๕ วัน และจะสร้างรังทดแทน (re-nest) ถ้าหากรังถูกทำลาย โดยรังที่ ๒ ที่ทำใหม่มีขนาดเล็กลงมีน้ำหนักโดยเฉลี่ย ๕-๗ กรัม รวมทั้งใช้เวลาสำหรับในการทำรังลดลงด้วย คือ ๒0-๒๕ วัน ถ้าหากรังถูกทำลายอีกก็จะสร้างรังที่ ๓ ซึ่งจะมีขนาดเล็กกว่ารังที่ ๒ ไม่มากมาย น้ำหนักใกล้เคียงกัน และใช้เวลาในการสร้างรัง ๑๕-๑๗ วัน เป็นประจำนกจำพวกนี้ทำรังเพียง ๓ รัง ถ้าหากรังที่ ๓ ทำลายก็จะไม่สร้างรังใหม่อีก แต่ว่าจะมีลางทำรังที่ ๔ และก็ที่ ๕ ได้
ตอนที่นก ๒ ประเภท นี้ทำรังคือช่วงเดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนมิถุนายน โดยวางไข่เพียงแค่รังละ ๒ ฟอง ระยะฟัก ๒๒-๒๔ วัน ระยะเลี้ยงลูก ๕-๖ สัปดาห์ นกทั้งคู่เพศจะช่วยเหลือกันฟักและเลี้ยงลูกอ่อน ลูกอ่อนที่ฟักออกมามักมี ๒ ตัว มีเพียงแค่ตัวเดียวที่เจริญเติบโตหรือรอดตายจนกว่าบินได้ โดยขณะที่ลูกนกอีกตัวหนึ่งมักตาย เพราะว่าขาดอาหาร หรือบางทีอาจถูกลูกนกอีกตัวหนึ่งซึ่งโตกว่าแทรกตกรังไป
สมุนไพร ส่วนอีแอ่นหางสี่เหลี่ยมสร้างรังโดยใช้ขนนกเป็นอุปกรณ์ ใช้น้ำลายเป็นตัวเชื่อมสิ่งของให้ชิดกัน รูปร่างของรังเป็นรูปถ้วย ขนาดโตกว่าของอีแอ่นกินรังเพียงเล็กน้อยน้ำหนักเฉลี่ยราว ๓0 กรัม หรือราว ๓ เท่าของอีแอ่นกินรัง อีแอ่นหางสี่เหลี่ยมนี้มีความประพฤติวิธีการทำรังชดเชยแล้วก็การออกไข่ทดแทนเหมือนกับอีแอ่นทำรังก้นขาวแต่ตกไข่เพียงรังละ ๑ ฟอง และก็ระยะเวลาสร้างรังกับออกไข่นั้นนานกว่า
อีแอ่นทำรังอีกทั้ง ๓ จำพวกดังที่กล่าวมาแล้ว จัดเป็นสัตว์ป่าคุ้งน้ำครองโดยชอบด้วยกฎหมาย อนึ่ง สำหรับในการเก็บรังนกนั้น ผู้เก็บจำเป็นต้องได้รับสัมปทาน กฎหมายให้เก็บรังนกได้ไม่เกินปีละ ๓ ครั้ง การเก็บแต่ละครั้งให้เก็บพร้อมๆกัน ภายหลังเจ้าพนักงานตรวจการแล้ว เนื่องจากการเริ่มต้นทำรังของนกแต่ละตัวไม่พร้อมกัน ลางรังที่เก็บจะมีไข่หรือตัวอ่อนอยู่ด้วย ซึ่งการเก็บรังที่มีไข่หรือตัวอ่อนแล้วนั้น นกจะไม่มีการทำรังใหม่ขึ้นมาตอบแทน ส่งผลให้ปริมาณอีแอ่นต่ำลง นอกเหนือจากนั้น การลดน้อยลงของอีแอ่นรับประทานรังเกี่ยวโยงกับสารพิษตกค้างในตัวนก แล้วก็สัตว์ผู้ล่า ซึ่งโดยมากเป็นเหยี่ยวต่างๆ
งูเหลือม แล้วก็ งูเขียว
คุณประโยชน์ของรังนกชาติจีนเป็นเชื้อชาติที่นิยมบริโภครังนก เนื่องจากเช้าใจกันว่าเป็นของกินชั้นยอดเยี่ยม มีสรรพคุณชูกำลังสำหรับคนไข้เรื้อรังด้วยโรคต่างๆเป็นยาอายุวัฒนะ นำมาซึ่งการก่อให้เกิดกำหนัด แม้กระนั้นก็ก่อให้เกิดเสมหะด้วย รังนกประเทศต่างๆเป็นต้นว่า ไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย เวียดนาม และ ฟิลิปปินส์ จะถูกส่งไปขายในประเทศจีน และประเทศที่มีชุมชนจีนหนาแน่น ปีละมากๆชาวจีนเช้าใจกันว่า รังนกจากไทยมีคุณภาพบรรเจิด จึงมีราคาแพงกว่ารังนกคุณภาพเดียวกันจากประเทศอื่น
ผลที่ได้รับจากการวิเคราะห์ค่าทางอาหารของรังนกพบว่า มีโปรตีนอยู่ร้อยละ ๕๔ คาร์โบไฮเดรตปริมาณร้อยละ ๒๓.๓ น้ำจำนวนร้อยละ ๑๖.๘ แล้วก็สารอื่นๆและแคลเซียม โพแทสเซียม แล้วก็ฟอสฟอรัส อีกปริมาณร้อยละ ๕.๙ ยิ่งกว่านั้นยังมีสารที่แสดงฤทธิ์ทางเภสัชวิทยาที่เป็นคุณต่อสุขภาพอีกหลายชนิด
