เสือโคร่งเสือโคร่งเป็นสัตว์พวกแมวที่มีขนาดใหญ่ที่สุด กินเนื้อ
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Panthera tigris (Linnaeus) จำพวกที่เจอในประเทศไทยเป็นชนิดย่อย Panthera tigris corbetti (Mazak)
จัดอยู่ในตระกูล Felidae เสือลายพาดร้อยกรอง ก็เรียก
ชีววิทยาของเสือโคร่งเสือโคร่งเมื่อโตสุดกำลังมีความยาวลำตัวราว ๒๑๐ เซนติเมตร หางยาวราว ๑๐๕ ซม. สูงราว ๙๕ เซนติเมตร (วัดจากหัวไหล่) น้ำหนักตัว ๑๐๐-๒๑๐ โล ตัวผู้ที่โตเต็มที่บางทีอาจหนักได้ถึง ๓๐๐ โล มีเล็บคม แอบซ่อนได้ มีเขี้ยวบน ๒ เขี้ยว ข้างล่าง ๒ เขี้ยว หน้าสั้น มีหนวดแข็ง ตากลมโต แวววาว ขมเรียกตัวเป็นเส้นเล็กละเอียด สีเหลืองผสมเทา หรือสีเหลืองอมสีน้ำตาลแดง ท้องสีขาว มีแถบลายดำพาดข้ามหลังลงมาด้านข้างลำตัวตลอดตั้งแต่หัวถึงปลายหาง หางมีบ้องสีดำสลับเหลือง ปลายหางสีดำ หลังใบหูมีสีดำ และก็มีจุดสีนวลใหญ่เห็นได้ชัด
เสือโคร่งเป็นสัตว์ขี้ร้อน ชอบเล่นน้ำหรือแช่น้ำมากมาย ปีนต้นไม้ได้ อาศัยในป่าได้เกือบทุกจำพวกที่มีอาหาร น้ำ และแหล่งซ่อนตัวตัวอย่างพอเพียง เช่น ถ้ำ หลืบหิน ท่อนไม้ใหญ่ ป่าที่รกทึบ ออกล่าเหยื่อตั้งแต่ช่วงเย็นไปจนกระทั่งรุ่งแจ้ง ของกินที่กินได้แก่ กวาง เก้ง หมูป่า วัว ควาย รวมทั้งสัตว์อื่นๆ ถูกใจอยู่โดดเดี่ยว ยกเว้นตัวเมียที่กำลังเลี้ยงลูกอ่อน เป็นประจำตัวเมียเป็นสัดทุก ๕๐ วัน รวมทั้งเป็นสัดอยู่นาน ๕ วัน คลอดลูกครอกละ ๑-๗ ตัว ท้องนาน ๑๐๕-๑๑๐ วัน ในธรรมชาติ แก่ได้ ๒๐-๒๕ ปี เคยมีผู้ทำนองว่า ในประเทศไทยมีคงเหลือในธรรมชาติไม่เกิน ๕๐๐ ตัว เจอในแนวเขาตะทุ่งนาวศรี แนวเขาเพชรบูรณ์ เขาใหญ่ และในป่าดิบทางภาคใต้ ในต่างแดนพบได้ตั้งแต่ในไซบีเรียไปจนถึงทะเลสาบแคสเปียน ในประเทศอินเดียรวมทั้งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในเกาะสุมาตรา ชวา และบาหลี ที่เลี้ยงกันทั่วไปในประเทศไทยเป็นเบงกอล อันเป็นจำพวกย่อย ที่มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Panthera tigris tigris (Linnaeus) พบที่อินเดีย เนปาล บังกลาเทศ แล้วก็พม่า ประเภทย่อยนี้ตัวโตกว่าจำพวกย่อยที่เจอในธรรมชาติในไทย
คุณประโยชน์ทางยาหมอแผนไทยรู้จักใช้ส่วนต่างๆของ
เสือโคร่งแทบทุกส่วนเป็นเครื่องยา ไม่ว่าจะเป็นน้ำมันเขี้ยว กระดูก หนัง ดีเสื้อ เอ็นเสือ ตาเสือ ไตเสือ รวมทั้งเนื้อเสือ แต่ที่ใช้มากมายมี
๑. น้ำมันเสือ แบบเรียนคุณประโยชน์ยาโบราณว่า น้ำมันเสือมีรสเผ็ด ใช้ต้มผสมกับเหล้า กินแก้อาเจียนอาเจียน แก้ผมหงอกก่อนวัย ใน ตำราพระยารักษาโรคพระนารายณ์ มียาขนานหนึ่ง เป็นขนานที่ ๖๙ ขี้ผึ้งบี้พระเส้น เข้า “น้ำมันเสือ” เป็นเครื่องยาด้วย
๒. เขี้ยวเสือ โบราณว่ามีรสเย็น มีสรรพคุณดับไข้พิษ ไข้รอยแดง แก้พิษร้อน พิษอักเสบ พิษตานซาง เขี้ยวเสือเป็นเครื่องยาอย่างหนึ่งในพิกัดยาไทยที่เรียก “นวเขี้ยว” หรือ “เนาวเขี้ยว” เป็นต้นว่า เขี้ยวหมูป่า เขี้ยวหมี เขี้ยวเสือ เขี้ยวแรด เขี้ยวหมาป่า เขี้ยวปลาพะยูน เขี้ยวจระเข้ เขี้ยวเลียงผา แล้วก็งา
๓. กระดูกเสือ หนังสือเรียนยาโบราณว่ามีรสเผ็ดคาว เป็นยาบำรุงกระดูก บำรุงไขข้อและเนื้อหนัง แก้ปวดบวมตามข้อ แก้โรคปวดข้อ เป็นยาระงับประสาท แก้โรคลมบ้าหมู แก้ปวดตามข้อ หัวเข่า กระดูก บำรุงกระเพาะ ยาขนานหนึ่งใน พระตำราไกษย ชื่อ “ยาเนาวหอย” เข้า “กระดูกเสือเผา” เป็นเครื่องยาด้วย
กระดูกเสือในยาจีนกระดูกเสือเป็นเครื่องยาที่ใช้ในยาจีน หายากและมีราคาแพง มีชื่อเครื่องยาในภาษาละตินว่า Os Tigris จีนเรียก หูกู่ (แมนดาริน) ได้จากกระดูกแห้ง (ทุกชิ้น) ของ
[url=https://www.xn--42cg8cuanoj5b9czdzg.com/16959780/%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B9%82%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B9%88%E0%B8%87]เสือโคร่ง[/url][/url] [/color]Panthera tigris (Linnaeus) ตำรายาจีนว่า กระดูกเสือมีรสเผ็ด ฤทธิ์อุ่น มีสรรพคุณไล่ “ลม” และแก้ปวด จึงใช้รักษาโรคลมจับโปง แล้วก็มีคุณประโยชน์เพิ่มความแข็งแกร่งของกระดูกแล้วก็กล้าม ใช้แก้อาการอ่อนเพลียของกระดูกแล้วก็กล้ามอันเกิดจากตับและไต “พร่อง” ขนาดที่ใช้เป็นวันละ ๓-๖ กรัม โดยมักตระเตรียมเป็นยาเม็ดลูกกลอน ยาผง และก็ยาดองสุรา ก่อนนำกระดูกเสือมาใช้เป็นเครื่องยา จำเป็นต้องละเนื้อออกให้หมด ตากให้แห้ง แล้วเลื่อยออกเป็นชิ้นเล็กๆหรืออาจเอากระดูกชิ้นเล็กๆมาทอดด้วยน้ำมันอัตคัดแล้วทำให้เย็นก่อนนำมาใช้ เนื่องจากว่ากระดูกเสือเป็นเครื่องยาหายากและมีราคาแพง ก็เลยมีของที่ไม่ใช่ของจริงขายในท้องตลาดมาก โดยมากเป็นกระดูกวัว
๔. นมเสือ แบบเรียนคุณประโยชน์ยาโบราณว่ามีรสมันร้อน มีสรรพคุณชูกำลังแก้หืด ดับพิษร้อน มียาหยอดตาขนานหนึ่งใน พระหนังสือปฐมจินดาร์ เข้า “นมเสือ” เป็นเครื่องยาด้วย ดังนี้ ยาหยอดตาสำหรับกัน ขนานนี้ท่านให้เอา นอแรด ๑ น้ำนมเสือ ๑ ผลสมอเทศ ๑ รากตำลึงตัวผู้ ๑ รวมยา ๔ สิ่งนี้เอาเสมอภาค บดทำแท่ง ฝนด้วยน้ำค้าง หยอดแก้สารพัดสารพันตานทรางทั้งมวลขึ้นตา แล้วจึงแต่งยาชื่อว่าคุณประโยชน์ลิกานั้น สำหรับแก้ตานขโมย เหล่านี้ต่อไป
